تا به حال برای شما هم اتفاق افتاده است که به خاطر خمیازه کشیدن شخص دیگری، خمیازه بکشید، آن هم در حالتی که ابدا خسته نیستید. اگر چنین اتفاقی را تجربه کرده‌اید باید بدانید که این پدیده به خمیازه‌ی مسری معروف است و دانشمندان هنوز به طور کامل آن را درک نکرده‌اند. با این حساب یکسری از فرضیات وجود دارد که می‌تواند با دقت خوبی توضیحاتی برای این پدیده ارائه کند.
در این میان یکی از محبوب‌ترین فرضیات بیان می‌کند که خمیازه مسری ناشی از محرکی خاص است که همان خمیازه‌ی اولیه است و الگوی عمل ثابت نامیده می‌شود. در حالت کلی این الگو همچون عکس‌العملی به محرک خارجی یا حالتی دومینووار عمل می‌کند و خمیازه شما عاملی برای خمیازه‌ی من است.
بررسی فرضیات حاکم بر خمیازه‌های مسری
یک فرضیه‌ی فیزیولوژیکی دیگر که به تقلید ناخودآگاه یا غیرآگاهانه معروف است و بیان می‌کند که شما به شکل ناخودآگاه علاقه‌مند به تقلید از دیگران هستید. به عنوان مثال اگر فردی روبه‌روی شما نشسته باشید و پاهایش را روی هم انداخته باشد، احتمالا شما هم تمایل به تقلید از او دارید. بنابراین زمانی‌که می بینیم فرد دیگری خمیازه می‌کشد، ما هم شروع به خمیازه کشیدن می‌کنیم. در همین راستا دانشمندان معتقدند که این اثر ممکن است به دلیل وجود اعصاب آینه‌ای در مغز باشد. درواقع اعصاب آینه‌ای نوعی سلول‌های مغزی هستند که در فرآیند یادگیری نقش بسیار مهمی دارند. به عنوان مثال نگاه کردن شما به فردی که در حال نقاشی است می‌تواند به یادگیری بهتر شما کمک کند. حتی جالب است بدانید که طی تصویربرداری fMRI محققان متوجه شدند زمانی که صدای خمیازه کشیدن کسی را هم می‌شنوید آن بخشی از مغز که عصب‌های آینه‌ای دارد فعال می‌شود و همین فعالیت هم واکنشی مشابه را به دنبال دارد.
همدلی با خمیازه کشیدن
اما دلایل مربوط به خمیازه‌ی مسری تنها به این موارد ختم نمی‌شود و محققان اذعان دارند که شاید چنین واکنشی به نوعی همدلی، در بین موجوداتی با سطح احساسات عمیق‌تر مربوط باشد. البته این مساله تنها شامل انسان‌ها نمی‌شود و حتی سگ ها هم با شنیدن صدای خمیازه‌ی انسان (البته فردی آشنا و نه غریبه) خمیازه می‌کشند. حتی یکسری مطالعات نشان می‌دهد که پدیده‌ی خمیازه‌ی مسری بین دوستان بیشتر از جمع‌های غریبه رایج است، بنابراین شاید تئوری همدلی در کنار شواهد مشاهده شده، بتواند یکی از فرضیات قابل تایید برای این پدیده باشد.
